Rap Powyżej Klasycznych Schematów [#6]: Doseone

Freak Fight

Witam. Podobnie jak tydzień temu – omawiany raper ma na swoim koncie niesamowicie dużo materiału. Dlatego znów jestem zmuszony na pominięcie jego części. Z resztą – jak złapiecie na niego zajawkę po tych pięciu utworach, to sami sobie poradzicie w dalszych poszukiwaniach. Znów wracamy do ludzi, którzy jednocześnie zajmują się rapowaniem i produkcją bitów. Nie przedłużając:

Adam Drucker urodził się w 1977 w Idaho i wychowywał się w Ohio. Jest on jednym z założycieli równie istotnego labelu dla początków eksperymentalnego amerykańskiego rapu co Def Jux – czyli Anticon. Wspomina, że zaczął się tym zajmować głównie dzięki Company Flow, które pokochał już od premiery. Posiada bardzo specyficzną barwę głosu, do której trzeba się przyzwyczaić, a jego teksty są dość mocno abstrakcyjne – podobny przelot z ukrywaniem znaczeń jak u Aesop Rocka, chociaż zdecydowana większość tych linijek jest do dziś bez adnotacji na Geniusie, a szkoda. Powiedziałbym wam o nim coś więcej, ale ciężko cokolwiek znaleźć. To już odsyłam do jego tekstów, z których można poskładać sobie całą jego wizję rzeczywistości na przestrzeni lat. Ciekawostka: Doseone brał udział w bitwie freestylowej z Eminemem w 1997 (na Scribble Jam). Obaj przegrali – bo trafili na rywali którzy używali tekstów napisanych wcześniej. Pierwszy pełnoprawny album wydał rok później i podobnie jak w przypadku wspomnianego Aesopa, czy El-P przy okazji Company Flow – od samego początku wiedział jaką dokładnie drogą powinien podążać. Mówimy tutaj o płycie Hemispheres.

Rok później zawiązała się za to dość istotna współpraca – znana jako Deep Puddle Dynamics. Kwartet w składzie: Slug (bohater felietonu z zeszłego tygodnia), Doseone, Alias (o nim sobie powiemy za tydzień), oraz Sole (o nim za dwa tygodnie). Niestety wydali tylko jedno pełnoprawne LP, a wielka szkoda. Dziś patrząc na to z perspektywy czasu – takie zestawienie wygląda jak istni Avengers rapu tego typu.

Jak już jesteśmy przy różnych współpracach, to warto wymienić wszystkie grupy/duety które Adam współtworzył: Greenthink (on + Why?), Object Beings (on + Pedestrian + Why?), Themselves (on + Jel), Subtle (on + Jel + czterech innych gości bez ksywek), 13 & God (Themselves + niemiecka indie-rockowa kapela The Notwist), Nevermen (on + Mike Patton + Tunde Adebimpe), A7PHA (on + Mestizo), Go Dark (on + Ash), CAPE (on + Antonionian), oraz moim zdaniem najlepsze: cLOUDDEAD (on + Why? + Odd Nosdam) które z całego serca mogę polecić.

Gdzieś tam po drodze wyszło Slowdeath, dwa projekty jako Greenthink, Circle (z producentem o ksywie Boom Bip), Object Beings, Ha, oraz intrygujące Soft Skulls – które było projektem stricte spoken-wordowym (coś jak Działa Zabrane od Kidda), tak dla przełamania wyrobionej stylówki. Z tą różnicą, że cały album jest acapella.

A w czasach dzisiejszych? Od 2014 produkuje on głównie soundtracki do gier, chociaż od czasu do czasu nagra coś w starym stylu. Na swoim koncie posiada podkłady do takich gier jak: Super Game Jam, 0rbitalis, SamuraiGUNN, Heavy Bullets, Enter the Gungeon, High Hell, Disc Room, Gang Beasts, Exit the Gungeon, Sludge Life.

Podsumowanie: Doseone jest artystą ze studnią pomysłów bez dna – chociaż jego barwa głosu może być dość trudną barierą do przejścia. Mimo wszystko warto ją przejść. Po drugiej stronie kryją się istne diamenty – takie w tekstach, takie w brzmieniu, oraz takie w bitach. Ciężko jednoznacznie go sklasyfikować, schować do jednej szuflady. Ja tego nie potrafię zrobić – pozostawiam wam to zadanie.

Bonus: chronologiczna lista wszystkich projektów które współtworzył/stworzył w całości samemu, bez podziału na konkretne grupy:

Untitled (1997)

Subtitled (1997)

Apogee (1997)

Hemispheres (1998)

It’s Not Easy Being… (1998)

The North American Adonis (1998)

Blindfold (1999)

The Taste of Rain… Why Kneel? (1999)

Crazy Hitman Science (1999)

Slowdeath (1999)

Circle (2000)

Them (2000)

Object Beings (2001)

cLOUDDEAD (2001)

The Peel Session (2001)

Summer (2002)

We Ain’t Fessin’ (Double Quotes) (2002)

Autumn (2002)

The No Music (2002)

Winter (2002)

The No Music of AIFFs (2003)

Spring (2003)

Live (2003)

The Pelt (2003)

Ten (2004)

Earthsick (2004)

A New White (2004)

Ha (2005)

Live II (2005)

13 & God (2005)

The Subtle6 Mix (2006)

For Hero: For Fool (2006)

Wishingbone (2006)

Soft Skulls (2007)

Yell&Ice (2007)

Skeleton Repelent (2007)

WASHERE (2008)

Live in Japan (2008)

ExitingARM (2008)

OughtAlmanac of AmassedFact Vol.I (2008)

The Free Houdini (2009)

Be Evil (2009)

Crowns Down (2009)

Crowns Down & Company (2010)

Own Your Ghost (2011)

G Is for DEEP (2012)

The SamuraiGUNN: Soundtrack (2013)

Free Ring Tone of the Month Vol. I (2013)

Super Game Jam: Soundtrack (2014)

Bitchsword (2014)

Heavy Bullets: Soundtrack (2014)

Free Ring Tone of the Month Vol. II (2014)

0rbitalis: Soundtrack (2015)

Brightwild (2015)

Enter the Gungeon: Soundtrack (2016)

Nevermen (2016)

Disc Room: Soundtrack (2016)

Hunt Me (2016)

A7PHA (2017)

Less Is Orchestra (2018)

CAPE (2019)

Exit the Gungeon: Soundtrack (2020)

Sludge Life: Soundtrack (2020)

G is for JOB (2020)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Napisz swój komentarz!
Podaj swoje imię

Witam. Podobnie jak tydzień temu – omawiany raper ma na swoim koncie niesamowicie dużo materiału. Dlatego znów jestem zmuszony na pominięcie jego części. Z resztą – jak złapiecie na niego zajawkę po tych pięciu utworach, to sami sobie poradzicie w dalszych poszukiwaniach. Znów wracamy do ludzi, którzy jednocześnie zajmują się rapowaniem i produkcją bitów. Nie przedłużając:

Adam Drucker urodził się w 1977 w Idaho i wychowywał się w Ohio. Jest on jednym z założycieli równie istotnego labelu dla początków eksperymentalnego amerykańskiego rapu co Def Jux – czyli Anticon. Wspomina, że zaczął się tym zajmować głównie dzięki Company Flow, które pokochał już od premiery. Posiada bardzo specyficzną barwę głosu, do której trzeba się przyzwyczaić, a jego teksty są dość mocno abstrakcyjne – podobny przelot z ukrywaniem znaczeń jak u Aesop Rocka, chociaż zdecydowana większość tych linijek jest do dziś bez adnotacji na Geniusie, a szkoda. Powiedziałbym wam o nim coś więcej, ale ciężko cokolwiek znaleźć. To już odsyłam do jego tekstów, z których można poskładać sobie całą jego wizję rzeczywistości na przestrzeni lat. Ciekawostka: Doseone brał udział w bitwie freestylowej z Eminemem w 1997 (na Scribble Jam). Obaj przegrali – bo trafili na rywali którzy używali tekstów napisanych wcześniej. Pierwszy pełnoprawny album wydał rok później i podobnie jak w przypadku wspomnianego Aesopa, czy El-P przy okazji Company Flow – od samego początku wiedział jaką dokładnie drogą powinien podążać. Mówimy tutaj o płycie Hemispheres.

Rok później zawiązała się za to dość istotna współpraca – znana jako Deep Puddle Dynamics. Kwartet w składzie: Slug (bohater felietonu z zeszłego tygodnia), Doseone, Alias (o nim sobie powiemy za tydzień), oraz Sole (o nim za dwa tygodnie). Niestety wydali tylko jedno pełnoprawne LP, a wielka szkoda. Dziś patrząc na to z perspektywy czasu – takie zestawienie wygląda jak istni Avengers rapu tego typu.

Jak już jesteśmy przy różnych współpracach, to warto wymienić wszystkie grupy/duety które Adam współtworzył: Greenthink (on + Why?), Object Beings (on + Pedestrian + Why?), Themselves (on + Jel), Subtle (on + Jel + czterech innych gości bez ksywek), 13 & God (Themselves + niemiecka indie-rockowa kapela The Notwist), Nevermen (on + Mike Patton + Tunde Adebimpe), A7PHA (on + Mestizo), Go Dark (on + Ash), CAPE (on + Antonionian), oraz moim zdaniem najlepsze: cLOUDDEAD (on + Why? + Odd Nosdam) które z całego serca mogę polecić.

Gdzieś tam po drodze wyszło Slowdeath, dwa projekty jako Greenthink, Circle (z producentem o ksywie Boom Bip), Object Beings, Ha, oraz intrygujące Soft Skulls – które było projektem stricte spoken-wordowym (coś jak Działa Zabrane od Kidda), tak dla przełamania wyrobionej stylówki. Z tą różnicą, że cały album jest acapella.

A w czasach dzisiejszych? Od 2014 produkuje on głównie soundtracki do gier, chociaż od czasu do czasu nagra coś w starym stylu. Na swoim koncie posiada podkłady do takich gier jak: Super Game Jam, 0rbitalis, SamuraiGUNN, Heavy Bullets, Enter the Gungeon, High Hell, Disc Room, Gang Beasts, Exit the Gungeon, Sludge Life.

Podsumowanie: Doseone jest artystą ze studnią pomysłów bez dna – chociaż jego barwa głosu może być dość trudną barierą do przejścia. Mimo wszystko warto ją przejść. Po drugiej stronie kryją się istne diamenty – takie w tekstach, takie w brzmieniu, oraz takie w bitach. Ciężko jednoznacznie go sklasyfikować, schować do jednej szuflady. Ja tego nie potrafię zrobić – pozostawiam wam to zadanie.

Bonus: chronologiczna lista wszystkich projektów które współtworzył/stworzył w całości samemu, bez podziału na konkretne grupy:

Untitled (1997)

Subtitled (1997)

Apogee (1997)

Hemispheres (1998)

It’s Not Easy Being… (1998)

The North American Adonis (1998)

Blindfold (1999)

The Taste of Rain… Why Kneel? (1999)

Crazy Hitman Science (1999)

Slowdeath (1999)

Circle (2000)

Them (2000)

Object Beings (2001)

cLOUDDEAD (2001)

The Peel Session (2001)

Summer (2002)

We Ain’t Fessin’ (Double Quotes) (2002)

Autumn (2002)

The No Music (2002)

Winter (2002)

The No Music of AIFFs (2003)

Spring (2003)

Live (2003)

The Pelt (2003)

Ten (2004)

Earthsick (2004)

A New White (2004)

Ha (2005)

Live II (2005)

13 & God (2005)

The Subtle6 Mix (2006)

For Hero: For Fool (2006)

Wishingbone (2006)

Soft Skulls (2007)

Yell&Ice (2007)

Skeleton Repelent (2007)

WASHERE (2008)

Live in Japan (2008)

ExitingARM (2008)

OughtAlmanac of AmassedFact Vol.I (2008)

The Free Houdini (2009)

Be Evil (2009)

Crowns Down (2009)

Crowns Down & Company (2010)

Own Your Ghost (2011)

G Is for DEEP (2012)

The SamuraiGUNN: Soundtrack (2013)

Free Ring Tone of the Month Vol. I (2013)

Super Game Jam: Soundtrack (2014)

Bitchsword (2014)

Heavy Bullets: Soundtrack (2014)

Free Ring Tone of the Month Vol. II (2014)

0rbitalis: Soundtrack (2015)

Brightwild (2015)

Enter the Gungeon: Soundtrack (2016)

Nevermen (2016)

Disc Room: Soundtrack (2016)

Hunt Me (2016)

A7PHA (2017)

Less Is Orchestra (2018)

CAPE (2019)

Exit the Gungeon: Soundtrack (2020)

Sludge Life: Soundtrack (2020)

G is for JOB (2020)

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Napisz swój komentarz!
Podaj swoje imię